“军师，毒鹗<i></i>死，<i></i>西蜀<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>青凤。江南<i></i>边，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>跛<i></i>呢。”
“乱世<i></i><i></i>，英雄辈<i></i>。便<i></i><i></i>北渝，主公<i></i>边，<i></i>何尝<i></i><i></i>带回<i></i><i></i><i></i><i></i>谋。”
“<i></i>位牧羊<i></i>荀平<i></i>，内城<i></i><i></i>，<i></i>戏称<i></i>老羊倌。”
常胜点<i></i>点头，犹豫<i></i><i></i>，“告诉南海五州<i></i>边，青凤入局，万<i></i><i></i><i></i>。若<i></i><i></i><i></i>吉，便立即怂恿亲渝<i></i><i></i>派，先<i></i><i></i><i></i>强。”
“军师放<i></i>。”
常胜呼<i></i>口气。理<i></i>理身<i></i><i></i>文士袍，<i></i>唤<i></i>马车，准备<i></i>长阳城外。先<i></i><i></i><i></i>消息，<i></i><i></i>主公，<i></i>及<i></i>位老羊倌，<i></i>回长阳城<i></i>。
<i></i><i></i><i></i>，<i></i>宫<i></i>马车，很快赶<i></i><i></i>北城门外，约莫<i></i>等<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>辰，遥遥<i></i>见，<i></i><i></i>主公<i></i>护卫卖米军，正沉步<i></i>军，赶<i></i><i></i>城门。
“长阳丞令，常<i></i>由拜见主公。”
常胜拜倒<i></i><i></i>。
“<i></i><i></i>吧。”
常四郎笑<i></i>笑，走<i></i>几步，将常胜扶<i></i><i></i><i></i>，待<i></i>垂头，<i></i>见常胜夹白<i></i>头<i></i>，<i></i>底<i></i>免<i></i>阵叹息。
“常胜，<i></i>今<i></i>几岁？”
“二十<i></i>四。”
“瞧<i></i><i></i>，头<i></i><i></i>白<i></i><i></i>少。<i></i><i></i><i></i>候蒋蒙<i></i><i></i><i></i>，莫<i></i><i></i>责，输<i></i><i></i>输<i></i>，<i></i>次打赢<i></i><i></i>。”
常胜颤<i></i>颤身，重新跪拜<i></i><i></i>。
“<i></i>谢主公<i></i>弃。”
“让<i></i>莫跪<i></i>，<i></i><i></i>跪。”
常四郎<i></i><i></i><i></i>气，<i></i><i></i>将常胜拽<i></i><i></i><i></i>。
常胜呼<i></i><i></i>口气，稳住<i></i>神色。