“<i></i><i></i>韩将军，接<i></i><i></i>怎<i></i>做？”
<i></i><i></i>随<i></i><i></i><i></i>校尉惊问。
“莫急，让<i></i><i></i>再<i></i><i></i><i></i>。”
<i></i>完半句，<i></i>狗福<i></i>抬头，<i></i>朝<i></i><i></i>空，“诸位，已经<i></i>黄昏<i></i>。”
“黄昏<i></i><i></i>，便<i></i>入夜<i></i><i></i>。”
除<i></i>弓狗<i></i>外，<i></i>场<i></i><i></i>，<i></i><i></i>明白<i></i>狗福<i></i>做什<i></i>。毕竟，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>两千余<i></i>。<i></i>并非<i></i>骑军，<i></i><i></i><i></i>山林<i></i>势，<i></i>见<i></i><i></i>伏杀<i></i>万余<i></i>。
何况，敌方<i></i><i></i>将，似乎<i></i>挺凶悍。
……
“将军，<i></i>色暗<i></i>。”
洪镇<i></i>边按<i></i>刀，<i></i>边抬头。便<i></i>亲卫<i></i>言，此<i></i><i></i>头顶<i></i><i></i>色，已经<i></i>慢慢变暗。
<i></i>色<i></i>暗，<i></i>军更变<i></i>凶险。
“<i></i><i></i>常与主<i></i>谈论兵法，<i></i><i></i><i></i><i></i>况，<i></i>埋伏厮杀<i></i><i></i><i></i><i></i>机。<i></i>方便<i></i>官路<i></i><i></i>弯，林深草密，若<i></i>埋伏，便<i></i>选<i></i>此<i></i>。”
“<i></i>洪将军，<i></i><i></i><i></i><i></i>往<i></i>……”
“<i></i><i></i><i></i>。”
洪镇<i></i><i></i><i></i>气，<i></i><i></i><i></i>话<i></i>亲卫，“若<i></i><i></i><i></i>，<i></i>何救援左王？即便<i></i><i></i><i></i>绕路，<i></i>间<i></i>拖<i></i>太长。”
“传<i></i>军令，刀盾营务必<i></i><i></i><i></i><i></i>，若遇埋伏，则分列盾阵！步弓营穿插盾阵<i></i><i></i>，射杀埋伏<i></i>敌军。”
……
“<i></i>处<i></i>方，<i></i>官路<i></i><i></i>弯。古往今<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>方，<i></i><i></i><i></i><i></i>埋伏<i></i>首选<i></i><i></i>。<i></i><i></i>熟读兵书，必<i></i><i></i><i></i><i></i>防范。”
<i></i>狗福沉声<i></i>口。
“<i></i><i></i>韩将军，<i></i>何<i></i>选<i></i><i></i><i></i>？”
“唯<i></i><i></i><i></i>，才<i></i><i></i>合适<i></i>堵截<i></i>点。若选<i></i>其<i></i><i></i><i></i>方，即便<i></i>伏杀<i></i><i></i>二千<i></i>敌军，亦<i></i><i></i><i></i><i></i>。”
“虽<i></i><i></i>，被猜<i></i><i></i>伏军，<i></i><i></i>救援左师仁，<i></i><i></i><i></i>支<i></i>马，<i></i>必须往<i></i><i></i>军。<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>或者<i></i>抄<i></i><i></i>绕<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>等<i></i>目<i></i>便达<i></i><i></i>。”