听<i></i>，贾周脸色沉默<i></i><i></i>，终归<i></i><i></i><i></i>口。
。
“主公<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>九指<i></i>遗设<i></i><i></i>局。”
“<i></i><i></i>局？”
“正<i></i>。或许……王<i></i>嫡<i></i><i></i>死，并<i></i><i></i>粮王<i></i><i></i><i></i>。<i></i><i></i><i></i>况<i></i><i></i>，做<i></i>等<i></i><i></i>，很容易激怒内城世<i></i>，引火烧身。”
徐牧<i></i><i></i><i></i>明白，“听文龙<i></i><i></i>思，<i></i><i></i><i></i><i></i>杀<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>计？”
“<i></i><i></i>猜测，<i></i>排除<i></i><i></i><i></i><i></i>。”
“主公，古往今<i></i>，<i></i><i></i>争<i></i><i></i>，<i></i>少<i></i>枭雄，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>其极。”
<i></i>旁<i></i>东方敬，亦<i></i><i></i><i></i><i></i>句。
久久，徐牧才叹<i></i><i></i>口气。
“<i></i>件<i></i><i></i><i></i><i></i>，粮王<i></i>边，便算入<i></i>九指<i></i>遗<i></i>局。<i></i>接<i></i><i></i>，内城<i></i>带<i></i>世<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>局势<i></i><i></i>，慢慢掉转矛头，<i></i>准粮王<i></i>势力。”
“<i></i><i></i>局，算<i></i>很精彩<i></i>。<i></i><i></i>知晓，粮王<i></i>边<i></i><i></i>，肯定<i></i><i></i><i></i>简单。猜<i></i><i></i><i></i>二<i></i><i></i>，便<i></i><i></i>办法扭转劣势。”
“<i></i>西蜀<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>配合<i></i>主。<i></i><i></i><i></i>句话，<i></i>完<i></i><i></i><i></i>局，<i></i>位九指<i></i>遗，<i></i>需<i></i><i></i><i></i><i></i>间。”
顿<i></i>顿，贾周变转<i></i>话锋。
“内城<i></i><i></i><i></i>便<i></i><i></i>此。接<i></i><i></i>，便<i></i>江南<i></i><i></i><i></i>。主公啊，袁松<i></i>左师仁，已经互<i></i>战书，昭告<i></i><i></i><i></i>。”
“<i></i><i></i>快？”
<i></i>今，<i></i><i></i><i></i>暮春<i></i>节。袁松<i></i>左师仁，<i></i><i></i>争夺恪州，战<i></i>将<i></i>触即<i></i>。先<i></i><i></i>什<i></i><i></i><i></i><i></i>约，顷刻间<i></i><i></i>笑话。
“左师仁<i></i>精锐水师，<i></i><i></i>，<i></i>直<i></i><i></i>将战场，放<i></i>江<i></i><i></i><i></i>。<i></i>袁松<i></i><i></i><i></i><i></i>，反<i></i><i></i><i></i>离江岸<i></i>百<i></i><i></i><i></i>平<i></i>，安营扎寨。”
“山越<i></i>呢。”
“山越主将康烛，并<i></i><i></i>随军<i></i>征。<i></i>估计，<i></i>留守<i></i>东陵。毕竟，襄江<i></i>南<i></i><i></i>山林，很适合山越<i></i><i></i>战。<i></i><i></i>主公，将孟霍<i></i>平蛮营调<i></i>沧州<i></i><i></i>，康烛<i></i>数万山越营，基本<i></i><i></i>沧州东<i></i><i></i>带，设哨防守<i></i>。”