才休整<i></i><i></i>久，随军<i></i><i></i><i></i><i></i>尉，迅速<i></i>报。
“哪儿<i></i><i></i>。”
“五六十<i></i>，刚巧<i></i><i></i>林<i></i><i></i>歇脚，<i></i>模<i></i>，似<i></i>河北<i></i>皮货贩<i></i>。”
“离远<i></i>，夜<i></i>增点<i></i><i></i>值哨。”
<i></i><i></i>节骨眼<i></i>，徐牧什<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>招惹。<i></i><i></i>河北，<i></i><i></i><i></i><i></i>西蜀。由<i></i>战<i></i><i></i>休，<i></i><i></i><i></i>仅<i></i>流亡<i></i>百姓，亦<i></i>许<i></i>，将脑袋拴<i></i>裤腰，咬咬牙啸山聚<i></i>匪<i></i>。
“主公，<i></i><i></i>老头儿，<i></i>认<i></i>主公……<i></i><i></i><i></i><i></i>叙。”
徐牧皱<i></i>皱眉，<i></i>次<i></i><i></i>，<i></i>已经很<i></i><i></i>。
“让<i></i><i></i><i></i>。”
<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>脏衣老头，便拄<i></i>木杖，走<i></i><i></i>徐牧<i></i><i></i>。刚走近，便<i></i><i></i><i></i>长揖。
徐牧打量<i></i>番，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>脏老头，<i></i><i></i><i></i><i></i>任何<i></i><i></i>。像<i></i><i></i><i></i>相，丢<i></i><i></i>街<i></i><i></i>群<i></i>，<i></i>目便<i></i>忘。
“苏旺见<i></i>……远客。”
“老爷<i></i>，入座。”徐牧堆<i></i>笑容，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>半点儿<i></i>记<i></i>。
“老爷<i></i>，<i></i><i></i>认识<i></i>？”
“西蜀六州<i></i>王，<i></i><i></i>认<i></i>。”苏旺恭声<i></i>笑，再度长揖。
徐牧<i></i><i></i>声色<i></i>皱<i></i>皱眉，“<i></i>猜<i></i>，<i></i><i></i>凉<i></i>马贩。”
“蜀王勿惊，<i></i>先<i></i><i></i>内城<i></i>，<i></i>幸见<i></i>蜀王。此<i></i>与蜀王相见，<i></i>并<i></i>恶<i></i>。”
“老<i></i><i></i><i></i>？”
“壶州府<i></i>长史。渝州王攻<i></i>壶州，<i></i>等<i></i><i></i>逃<i></i><i></i><i></i><i></i>官吏，<i></i>罪<i></i>身，<i></i><i></i><i></i>土，<i></i><i></i>敢<i></i>内城，便<i></i>丧<i></i><i></i>犬，流落<i></i>荒野<i></i>外。”
“苏老，<i></i>认<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>马贩。再者，<i></i><i></i>怕<i></i><i></i>壶州边关，将<i></i>告<i></i>拿<i></i>？”