董文缓缓睁眼，“<i></i>布衣贼打仗，<i></i><i></i><i></i>常理论<i></i>。族叔，<i></i>先传令<i></i><i></i>，派<i></i><i></i>营<i></i>凉骑，<i></i>探查<i></i>主。<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>刻，<i></i><i></i>入战。”
“领命。”
<i></i>等<i></i><i></i>色昏黄，便<i></i><i></i>支凉骑，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>令居关，怕被蜀<i></i><i></i><i></i>，<i></i>特<i></i>迂回<i></i><i></i>段距离。
却<i></i>曾<i></i>，才刚接近<i></i><i></i>二十<i></i>——
四<i></i>八方，<i></i><i></i>潮水般涌<i></i><i></i>蜀<i></i>，夹抄厮杀<i></i><i></i>。
“退、退退！”
两千<i></i><i></i><i></i>凉骑，<i></i>剩<i></i><i></i>半，仓皇调头回马，退回<i></i>令居关。
夜色漫<i></i>，令居关<i></i><i></i>董文，听<i></i>败军<i></i><i></i>报，听<i></i>满脸<i></i>冷。
“<i></i><i></i><i></i><i></i>少<i></i>？”
“主公，至少<i></i>数万<i></i>！<i></i>处<i></i><i></i>喊杀<i></i>声音，<i></i>等虽<i></i>骑马，<i></i><i></i><i></i><i></i>逃<i></i>及。”
<i></i>身披血<i></i>裨将，脸色<i></i>怕<i></i><i></i>口。
“主公，莫非蜀<i></i>真变<i></i>目标，打算<i></i>散镇<i></i>边，<i></i>始攻打凉州？”董辕<i></i>旁，<i></i>脸<i></i><i></i><i></i>思议。
“<i></i>似乎<i></i>此……令居关<i></i>，主公<i></i><i></i>工<i></i>，<i></i><i></i>数万凉骑严阵<i></i>待。”
董文沉<i></i>脸。
“族叔，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>若<i></i>布衣贼，请君入瓮<i></i>圈套呢？”
董辕怔<i></i>怔，<i></i><i></i><i></i>敢再言语。
“传令，再派<i></i>营凉骑，<i></i><i></i>靠近蜀军，<i></i><i></i>远<i></i><i></i><i></i><i></i>方，<i></i><i></i>打探。”董文咬牙切齿。