“恭、恭送四屋先<i></i>！”
……
绕<i></i>暮云州，回<i></i>白鹭郡，再<i></i>白鹭郡，<i></i>船驾马，<i></i>峪关回<i></i><i></i>。
刚入王宫，曹鸿便跪<i></i>痛泣。
“拜见主公，拜见军师……陈、陈先<i></i><i></i><i></i>！”
王殿<i></i>，正<i></i>贾周商量<i></i>冬征<i></i>徐牧，<i></i><i></i><i></i>愕顿住。贾周<i></i><i></i><i></i>此，脸庞<i></i>涌<i></i><i></i>股黯<i></i>。
“曹鸿，<i></i>底怎<i></i>回<i></i>！”
“暗<i></i>暴露，黑袍<i></i><i></i><i></i><i></i>等，陈先<i></i><i></i><i></i>让<i></i>带回<i></i>报，引走敌<i></i>追兵。”
徐牧苦涩<i></i>闭<i></i>眼睛。
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>酿酒徒，入边关搏<i></i>回<i></i>路。便遇<i></i><i></i>陈<i></i>桥，<i></i><i></i>路走<i></i>，陈<i></i>桥<i></i>直舍命追随。
“曹鸿，先<i></i><i></i>报呈<i></i>。”贾周叹<i></i><i></i>口气。
曹鸿点头，抹<i></i>眼角<i></i>眼泪，“回禀主公，沧州<i></i>位黑袍军师<i></i><i></i>报<i></i><i></i>——”
“喜食荷花酥，擅<i></i>摸马骨，声音枯哑。”
“每月<i></i>旬，便带<i></i>身边<i></i>剑客，离<i></i>皇宫，谁<i></i><i></i>知<i></i><i></i>哪<i></i>。”
徐牧<i></i><i></i>底，<i></i><i></i>恨<i></i>横<i></i>，<i></i><i></i>谓<i></i>黑袍军师，<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>扒皮抽筋，方<i></i>解恨。
“曹鸿，<i></i><i></i><i></i>。”
“留<i></i>沧州门阀<i></i><i></i>枚暗<i></i>，将陈先<i></i>死<i></i><i></i>反诗，连夜送<i></i><i></i><i></i>。”
“什<i></i>诗。”
“纵死<i></i>悔英雄志，剪<i></i>浊世九重<i></i>。”
“<i></i>诗！”徐牧咬<i></i>牙。
<i></i>旁<i></i>贾周，听<i></i>听<i></i>，忽<i></i>沉默<i></i><i></i>。
“<i></i>诗<i></i><i></i>怪。<i></i><i></i>，陈先<i></i><i></i><i></i><i></i>愧<i></i>甲榜。”
“主公，<i></i><i></i><i></i>箭杀死陈先<i></i><i></i><i></i>，<i></i>章<i></i>章顺，沧州四<i></i>门阀，每<i></i><i></i><i></i>嫡<i></i><i></i>将，称沧州四鹰。”