听<i></i>，陈忠<i></i>觉<i></i><i></i>背<i></i>凉。
“再问陈将军<i></i><i></i>问题。”
“先<i></i>请<i></i>。”陈忠呼<i></i><i></i>口气。
“<i></i>南征北战，杀敌枭首，靠<i></i>军功，<i></i><i></i>容易擢升<i></i>将军。<i></i><i></i><i></i>将军<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>什<i></i>。荣华富贵？<i></i><i></i><i></i>光耀<i></i>陈<i></i>门楣？”
陈忠沉默<i></i>语。
<i></i>位蜀<i></i><i></i><i></i>将军，<i></i><i></i>问<i></i><i></i><i></i>句话。<i></i><i></i><i></i>候满腔热血，声音若雷。
驱逐虎蛮，安民保<i></i>！
“便<i></i><i></i><i></i>吧。”贾周<i></i>身，<i></i><i></i><i></i>眼陈忠，“莫<i></i>忘<i></i>，庸主使<i></i><i></i><i></i>守<i></i><i></i>将，<i></i>雄主，教<i></i>挥师北<i></i>，踏平草原与雪山。”
陈忠蓦<i></i>脸色涨红，迅速<i></i><i></i>身，<i></i><i></i>贾周单膝跪<i></i>，高抱双拳。
“吾陈忠，愿听军师<i></i>言，归顺主公！”
贾周苍白<i></i>脸<i></i>，露<i></i>笑容。
“<i></i><i></i><i></i><i></i>。主公若知<i></i><i></i>消息，必<i></i><i></i>欢喜。既<i></i>此，<i></i>便请陈将军，守住峪关吧。”
“军师，凉州<i></i>已经退<i></i>……眼<i></i><i></i>峪关，并<i></i>敌军。”
“先<i></i><i></i>非<i></i>已，骗<i></i>将军。<i></i>五万<i></i>蜀<i></i>营，尚未投降，<i></i>知<i></i><i></i>被占，<i></i>久攻<i></i><i></i>，<i></i>回返峪关<i></i>。”
“<i></i><i></i>怕，陈将军<i></i>突<i></i><i></i>讲<i></i>理。”贾周平静<i></i>补<i></i>句解释。
陈忠脸色怔<i></i>怔，继<i></i>苦笑。<i></i>底<i></i>，并<i></i><i></i>任何<i></i>气。即便五万蜀<i></i>营回<i></i>峪关，粮草辎重缺失，<i></i><i></i><i></i><i></i>甚<i></i><i></i><i></i>。
反<i></i><i></i><i></i>位军师，两盏茶<i></i>言语，让<i></i>醍醐灌顶。
“陈将军，暂且守<i></i>峪关，战<i></i>平定，主公<i></i>亲<i></i>召见<i></i><i></i>。”
陈忠沉默点头。
“<i></i><i></i>，陈将军<i></i><i></i>眷<i></i><i></i>族<i></i>，尚<i></i><i></i><i></i><i></i>，并<i></i>任何祸<i></i>。<i></i><i></i>候<i></i>送<i></i><i></i>，与陈将军<i></i><i></i>团聚。”
推荐：【】《【】《《