“别管。”徐牧凝声<i></i>口，按<i></i><i></i><i></i>猜测，顶<i></i><i></i>四<i></i>户闲<i></i>卵疼，借<i></i>官坊<i></i>名头，<i></i><i></i>驱赶罢<i></i>。
“<i></i>、东<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>哪？”
夜晚，<i></i>雨，哪怕<i></i><i></i>其<i></i>城<i></i>官坊买<i></i>契，<i></i>需<i></i>等<i></i><i></i>明。
“东<i></i>，若<i></i><i></i><i></i>常<i></i>镇，左右<i></i><i></i>远。”
“<i></i><i></i>常<i></i>镇，往<i></i>庄<i></i><i></i>命数，便被<i></i>握住<i></i>。”徐牧摇<i></i>头，“周遵，<i></i>跑几步，留<i></i><i></i>避雨<i></i>林<i></i>。”
“东<i></i>放<i></i>。”
待周遵跑远，徐牧才回<i></i>头，<i></i><i></i><i></i>方十几骑披<i></i>蓑衣<i></i>官差，<i></i><i></i>眉头皱<i></i>。
“<i></i>东<i></i>勿怪，<i></i>等<i></i><i></i>奉<i></i>命令，送<i></i>东<i></i>远离汤江<i></i><i></i>。”汤江城<i></i><i></i><i></i>位官头，脸色微微凝重，急忙拍马赶<i></i>。
<i></i><i></i>底，若非<i></i>官坊<i></i>命令，<i></i><i></i><i></i>愿<i></i>雨夜带刀，<i></i>送<i></i>帮<i></i><i></i>瘟神。
“官爷，<i></i><i></i>几<i></i>。”
“百<i></i>。”
徐牧转头冷笑，真<i></i>赶尽杀绝<i></i>。
“司虎，催马。”
<i></i>雨并未<i></i>任何消停<i></i>迹象，马车沿<i></i>官<i></i>，<i></i>路往<i></i>。任<i></i>风雨泼打，乍<i></i><i></i><i></i>，确<i></i>几分惨状。
待<i></i><i></i><i></i>百<i></i><i></i>，十几骑官差才惊魂未定<i></i>调转马头，雨夜回赶。<i></i><i></i>见<i></i>，四<i></i>户<i></i>徐牧<i></i>顾忌<i></i><i></i>深。
“东<i></i>，<i></i>方<i></i>片避雨林<i></i>。”周遵急奔<i></i>回，声音沉沉。
“列位，搭棚避雨！”徐牧<i></i><i></i>犹豫。
雨夜蹉跎<i></i>百<i></i>路，<i></i><i></i><i></i>，已经近<i></i>清晨。风雨<i></i>程，每<i></i><i></i>身<i></i>，<i></i><i></i>湿漉漉<i></i>片。
约<i></i><i></i>半<i></i><i></i>辰<i></i><i></i>，四五<i></i>简易<i></i>草棚，<i></i>算搭建<i></i><i></i><i></i>。
按<i></i>徐牧<i></i>打算，暂避休整<i></i><i></i>，便<i></i>其<i></i><i></i><i></i>城<i></i><i></i>，哪怕买<i></i><i></i><i></i>契，至少，<i></i><i></i>寻<i></i>间客栈。
再<i></i>野外淋<i></i><i></i>，迟早<i></i><i></i><i></i>病<i></i>。