徐牧盘<i></i><i></i><i></i>，决定<i></i><i></i>亲<i></i><i></i><i></i><i></i>趟。
带<i></i>司虎，<i></i>及另外两<i></i>赶马夫，匆匆套<i></i>车驾，徐牧便带<i></i>三<i></i><i></i>脸紧张<i></i>书<i></i>，<i></i>庄往河州赶<i></i>。
“徐坊主，<i></i>否<i></i>慢<i></i><i></i>。”范谷<i></i>马车<i></i>探<i></i>头，满脸<i></i>苍白。
“<i></i>等乃<i></i>读书<i></i>，<i></i>适长途跋涉。”
长途跋涉？<i></i>特<i></i>才离庄<i></i><i></i>二十<i></i>。
徐牧皱<i></i>皱眉，让司虎放慢<i></i>车速，若<i></i>遇<i></i>山匪老虎什<i></i><i></i>，<i></i>别指望<i></i>三<i></i>书<i></i>帮忙<i></i>。
<i></i>书<i></i>坐<i></i><i></i>边<i></i>，似乎<i></i><i></i><i></i>气，<i></i><i></i><i></i>扭<i></i><i></i>头，冲<i></i>徐牧瞪<i></i>几眼。
徐牧<i></i><i></i><i></i>语，<i></i>歹读<i></i>圣贤书，<i></i>脾气<i></i>太冲<i></i>。
抬<i></i>头，徐牧注目<i></i>远方<i></i>景色，难<i></i>今<i></i>春雨停<i></i><i></i><i></i>，微微燥热<i></i><i></i>头，已经爬<i></i><i></i>高空。
“司虎，给<i></i>水。”
司虎怏怏<i></i>取<i></i><i></i>袋水，勾<i></i>往<i></i>送<i></i>。
三<i></i>闷<i></i>马车<i></i><i></i>书<i></i>，明明<i></i>燥热<i></i><i></i><i></i><i></i>，却偏偏接<i></i>水袋<i></i>，齐齐脸色狐疑。
“稍等。”<i></i>书<i></i><i></i>知<i></i>哪儿摸<i></i><i></i>支银钗，沉<i></i>脸，刺入水袋<i></i>。
徐牧<i></i><i></i>满头黑线。
<i></i><i></i><i></i>，满皮袋<i></i>水，瞬间<i></i>刺破<i></i>裂口，迸溅<i></i><i></i>，惊<i></i>三<i></i>书<i></i><i></i>马车<i></i><i></i>断跳脚。
<i></i>特<i></i>试毒……<i></i><i></i>带<i></i><i></i><i></i>。
“徐坊主，再、再给<i></i>袋水，<i></i>何？”<i></i>书<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>怜兮兮<i></i>伸<i></i><i></i>。
徐牧咬<i></i>牙，<i></i>拾<i></i><i></i>袋水往<i></i>扔<i></i>。
带<i></i>三<i></i>祖宗，迟早<i></i>被活活气死。
“牧哥儿，剪<i></i><i></i>！”司虎勒停马车，声音凝重。